Op 15 maart vorig jaar moest de horeca vanwege corona dicht. Ook Louis Klaassens, eigenaar van Café De Klep, draaide het slot op de deur. Hij blikt terug op een jaar van onzekerheid, waarin hij ondanks alles positief probeert te blijven. Ook kijkt hij vooruit, voor zover dat kan. De uitgesproken ondernemer verwijt de overheid namelijk dat er geen perspectief geboden wordt en voelt zich als mkb’er niet serieus genomen.
Op het terras van De Klep stond enkele weken geleden een altaar. Gasten konden er kaarsjes aansteken en deden dat ook massaal. ‘Een kaarsje opsteken voor iemand is natuurlijk een katholiek gebruik’, legt eigenaar Louis Klaassens uit. ‘De zaak ligt in de schaduw van het voormalige dominicanenklooster Mariaweide. Het idee van het altaar lag dus voor de hand toen we een ludieke actie bedachten om deel te nemen aan het landelijke protest. Het is een klein gebaar om aandacht te vragen voor onze schrijnende situatie. Al bijna een jaar zitten we in onzekerheid en we worden zonder perspectief aan het lijntje gehouden.’
Ups en downs
Toen Klaassens vorig jaar maart zijn zaak moest sluiten dacht hij dat die na een paar weken weer open kon. ‘Het frustrerende was dat de overheid die paar weken telkens weer met nog een paar weken verlengde. Had de overheid toen meteen gezegd dat de sluiting tot juni zou duren, had ik anders gehandeld. Zo hadden we net een bedrijfsleider aangenomen. Met het idee dat het enkele weken zou duren hebben we zijn contract door laten lopen. Hij had zijn vaste baan opgezegd en niet de kans gehad om zichzelf te laten zien in zijn nieuwe rol. Toen we in juni weer opengingen en een maand draaiden, bleek hij niet de persoon te zijn die we zochten. De proeftijd was echter voorbij en dus moesten we het contract uitdienen.’
Het was een jaar van ups en downs. In het voorjaar paste het team van De Klep zich aan door eten voor thuis en bierpakketten te verkopen. ‘Om contact te houden met de gasten gaf ik er wekelijks een online bierproeverij bij. Dat is allemaal kleingeld. Ook hebben we ons gestort op het onderhoud van het houten terrasmeubilair. We waren enorm blij toen we in juni weer aan de slag konden. Mensen gaven het geld uit dat ze maandenlang op zak hadden gehouden. Daarbij kwam dat men vanwege de omstandigheden vooral op pad ging in eigen land. We hebben de beste zomer ooit gedraaid.’
Mogelijkheden
Van de euforie van de zomer is weinig meer over. ‘We staan al maanden stil. Het is alsof we aan de ketting liggen. We zien enkel geld wegvloeien, hoezeer we ook ons best doen. Wat dit voor de toekomst van De Klep betekent, weet ik niet. Ik ben hoopvol, als de wereld straks weer wordt zoals vóór de coronacrisis komt het weer goed. We hebben een goede naam, iedereen kent ons in Venlo. Maar als ik straks opgezadeld word met allerlei regels, zoals het afnemen van testen voordat mensen het café in mogen of het controleren op vaccinatiebewijzen, is het niet leuk meer om een horecazaak te runnen.’
‘Een kaarsje opsteken voor iemand
is natuurlijk een katholiek gebruik’
Klaassens eist dat er eindelijk perspectief komt. ‘Perspectief dat ik straks weer open mag en niet nog een keer de rekening gepresenteerd krijg. Ik wil een routekaart waar men zich aan houdt, met duidelijkheid voor de horeca. Wanneer wel open, wanneer niet. En als we niet open mogen zijn, dan wil ik gecompenseerd worden. Honderd procent gesloten, is honderd procent compensatie. We zouden corona samen aanpakken, maar nu ben ik salaris aan het inleveren terwijl het koningshuis een verhoging krijgt. Dat is niet mijn idee van samen.’
Volgens Klaassens houdt de horecasector het niet lang meer vol. ‘De horeca moet weer open. En ik denk oprecht dat dat ook kan. Net als afgelopen zomer: vier personen per tafel, met anderhalve meter afstand tussen de stoelen van diverse tafels. Dan heb je al meer geregeld dan nu in de parken het geval is.’
Kritisch
Aanvankelijk had Klaassens begrip voor de maatregelen van de overheid. Al veranderde dit snel. ‘Met name dus het gebrek aan perspectief maakt me kwaad. Ook de vele tegenstellingen in het beleid. Mondkapjes werken niet en toch worden ze verplicht. Nergens was bewijs dat mensen in de horeca besmet worden en toch moesten we weer dicht. Wat me ook steekt, is dat er vanaf de eerste dag maar één uitweg besproken mag worden: vaccineren. Alle andere opties worden meteen verketterd. Er is geen ruimte meer om hier een open debat over te voeren. Als je kritisch bent, word je al snel weggezet als wappie.’
‘Met name het gebrek aan perspectief maakt me kwaad’
De hele coronacrisis legt volgens de horecaondernemer iets fundamenteels bloot. ‘We zijn al lang geen democratie meer. Na de val van de Berlijnse Muur dachten we dat ons systeem gezegevierd had ten opzichte van het socialisme. Overal werd de marktwerking ingevoerd: in de zorg, de energiemarkt en het openbaar vervoer. Met alle verschrikkelijke gevolgen vandien. Daarbij komt dat we al tien jaar onder een VVD-beleid leven. Een partij die haar liberale idealen blijkbaar vergeten is. Als we iets ingeleverd hebben de afgelopen jaren is het de vrijheid. Daarbij is de VVD dikke vrienden met de multinationals en doet de partij er alles aan om deze bedrijven te helpen door ze minder belasting te laten betalen. Ik voel me als mkb’er niet vertegenwoordigd door de regering.’
Ook bij partijen aan de andere kant van het politieke spectrum voelt Klaassens zich niet thuis. ‘Links is doorgeschoten in het gelijkheidsdenken en heeft oogkleppen op wat betreft het milieu. Een windmolenpark of zonneweide is niet goed voor het milieu. Dat zijn beide vormen van milieuvervuiling. We hebben ruimtegebrek in Nederland en tegelijkertijd leggen we zonneweides aan. Maar de buitenlandse bedrijven die hier gigantische hallen bouwen, hoeven niet één zonnepaneel te plaatsen.’
Positief
Waar Klaassens kritisch is op de Rijksoverheid, is hij zeer te spreken over de houding van de lokale overheid. ‘De gemeente Venlo is van meet af aan heel behulpzaam geweest. De terrassen mochten uitgebreid worden, er kwam lastenverlichting. De gemeente staat dicht bij de ondernemers en bekommert zich om ons, dat is een compliment waard.’ Al zijn er dagen dat Klaassens de moed in de schoenen zakt, hij probeert positief te blijven. Via social media houdt hij mensen op de hoogte. ‘Dat veel mensen een kaarsje hebben opgestoken geeft me veel steun. Ik hoop dat ik hen snel weer als gast op het terras mag ontvangen.’
